“Ik leef hier al jaren mee. Ik heb intussen wel een manier gevonden om er mee te leven. Wat heb ik dan nog aan jouw boek?”
Veel! Althans, ik heb met mijn tientallen jaren ervaring met meerdere aandoeningen zélf veel aan mijn boek gehad. In dit blog vertel ik wat mijn boek mij extra heeft opgeleverd.
Meer energie
Toen ik in 2017 voor de zoveelste keer onderuit ging en mijn huisarts me weer niet kon helpen, realiseerde ik me dat ik mezelf heel goed aan het helpen was. Voor het eerst ging ik bewust nadenken over welke dingen ik deed en welk effect die hadden op mijn energie.
Een gevolg was dat ik consequenter mijn eigen strategieën ging toepassen. Bewust bekwaam had ik geen excuus meer om mijn kop in het zand te steken. Dat werd nog sterker toen het plan voor ‘Energiek leven’ ontstond. Als ik anderen ging vertellen wat mij hielp, dan moest ik het wel toepassen.
Bewust of onbewust bekwaam, wat maakt het uit? Veel, zo blijkt tot mijn eigen verbazing. Ik herstel sneller, grijp meer kansen voor energie uit omgeving, zorg nog beter voor mezelf.
Vertrouwen in toekomst
Leven met chronische aandoeningen is leven met onzekerheid. Ik weet dat ik niet onkwetsbaar ben. Het is niet de vraag of ik een terugslag zal krijgen, maar wanneer. Af en toe zakt de moed me in de schoenen. Ik ben ook maar een mens.
Met mijn energiemodel en strategieën voor meer energie in de hand, heb ik meer vertrouwen in de toekomst. Ik voel me minder een speelbal en meer in control. Ik weet hoe ik mezelf kan helpen, ik weet hoe veerkrachtig ik ben, en ik weet dat ik ook met heel beperkte energie de veranderingen kan maken die ik graag wil maken.
Zelfvertrouwen en eigenwaarde
Voortdurende vermoeidheid ondermijnt zelfvertrouwen en eigenwaarde. ‘Iedereen is wel eens moe’ – waarom schiet ik dan zo tekort? Hulp of aanpassingen vragen voor een onzichtbare aandoening is lastig. Anderen zien letterlijk en figuurlijk de noodzaak niet om te helpen.
Ik ben altijd redelijk zelfbewust hierin geweest. Toch heeft het schrijven van ‘Energiek leven’ mijn zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde vergroot. Ik had eerder anderen om hulp of aanpassingen gevraagd, maar alle last die ik daarbij voelde is verdwenen.
Als ik in een rolstoel zou zitten, dan verwacht niemand – inclusief ik zelf – van mij dat ik een trap oprol. Waarom zou dat bij een energiebeperking anders zijn? Dat kan ik nu tot in mijn diepste kern voelen. Dit is mijn beperking, dit is mijn ‘rolstoel’, waar is de lift?
Wat leverde ‘Energiek leven’ jou op? Ik vind het superfijn als je me dat laat weten!